Ik ben gek op alle ins & outs over voeding, vitamines, voedingssupplementen en superfoods. Alles wat maar met (gezonde) voeding te maken heeft vind ik interessant. Ik lees er veel over, misschien wel te veel. Soms word ik er gek van. Jaren geleden heb ik al eens een tijd lang elke ochtend tot het middaguur alleen maar fruit gegeten. Daarna at ik een hele tijd géén fruit in combinatie met ander voedsel, ben ik maanden lang in de ban geweest van de sapcentrifuge, de blender en smoothies in combinatie met superfoods als rauwe cacao, goji-bessen en cia-zaad, is alle durum-pasta bij ons in huis al lang geleden vervangen door spelt-pasta, bakken we alles in de ghee en in kokosolie en minderen we het eten van tarweproducten na het lezen van het boek “Broodbuik“.
Eén en ander heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat ik jaren geleden enorm last had van hartkloppingen, althans, zo voelde het. Iedereen heeft wel eens dat het hart een slag mist maar bij sommige mensen gebeurt dit zo vaak dat het voelt alsof je continue last hebt van hartkloppingen en dit kan echt het dagelijks leven beïnvloeden.
Hartkloppingen: dat waren dus extrasystolen
Door de huisarts werd ik met “hartruis” doorverwezen naar de cardioloog. Na CTG’s, fietstesten en echo’s om een evt. hartafwijking uit te sluiten kreeg ik plakkers op mijn borst geplakt die met draden verbonden zaten aan een kastje wat 24 uur lang mijn hartslag zou meten. Het bleken “extrasystolen” te zijn, oftwel hartoverslagen. Daar de meeste mensen ongeveer tussen de 1 en 10 overslagen per dag hebben gaf het kastje aan dat ik meer dan 8800 overslagen had in 24 uur tijd. Best veel. Best wel heel erg veel vond de cardioloog.
Lees ook: Suiker, minder van eten, meer mee scrubben
Ermee leven, bètablokkers of operatie
Er waren voor mij 3 opties: ermee leren leven, het was immers niet levensbedreigend (wél onder controle blijven), opereren (gaf geen garantie dat het daarna over was) of aan de bètablokkers (maar dan wel meteen levenslang). Aangezien de cardioloog inschatte dat er met dit aantal hartoverslagen niet echt prettig te leven viel dacht hij dat opereren of bètablokkers de beste optie zouden zijn. Ik vond geen van de 3 een optie; ik had er té veel last van om het gewoon maar te accepteren, opereren durfde ik niet aan omdat het geen garantie gaf en bètablokkers zag ik niet zitten omdat we graag een kindje wilden. Ik ging op zoek naar alternatieven.
Ik kwam terecht bij een natuurgeneeskundige die van mening was dat deze hartkloppingen (zo noem ik het maar even want zo voelde het voor mij :-) veroorzaakt konden worden door voeding, een allergie, intolerantie, tekort aan vitamines en mineralen of een verkeerde balans in je lichaam, in tegenstelling tot de cardioloog. Ze ging me behandelen (onder meer dmv kinesiologie), schreef me verschillende vitaminen en mineralen voor (na elk bezoek weer een andere dosis en/of samenstelling) en na een aantal weken begon ik al verbetering te voelen. Echt een verademing! Met veel plezier bestelde ik elke keer weer nieuwe potjes met vitamines, mineralen en supplementen.
Lees ook: Gezond eten; het is eigenlijk heel eenvoudig!
Na een aantal maanden bleek ik zwanger en had ik nauwelijks meer last van de hartkloppingen/hartoverslagen. De cardioloog stond versteld, hij maakte in de praktijk namelijk mee dat hartoverslagen tijdens een zwangerschap alleen maar toenemen. Dat het uitblijven van de hartoverslagen kwam door de behandelingen van de natuurgeneeskundige, daar wilde hij niet aan. Ik bleef 3 jaar lang bij hem onder controle, totdat bij elke controle het aantal hartoverslagen hetzelfde was (laag) en duidelijk was dat ik er geen hinder meer van ondervond.
Vitamines, mineralen en voedingssupplementen
Sindsdien hebben alle soorten voedingssupplementen mijn aandacht, waarvan vooral vitamine D. Gewoon omdat ik heb ervaren wat het voor je kan doen, in combinatie met het eten van gezonde voeding. Iedereen denkt misschien anders over voeding, maar veel mensen zijn het er over eens dat je gewoon terug naar de basis moet, door voedsel te eten wat mensen honderden jaren geleden ook aten. Groenten, fruit, vis, vlees, noten en zaden. Geen melk drinken, melk is voor kalfjes. Bedenk maar eens, wij zijn de enige “zoogdieren” die op volwassen leeftijd nog melk drinken. En dan ook nog eens van “een ander dier”! Best gek he? Maar dan… de bevolking groeit, er is meer en meer voeding nodig, groenten en fruit bevatten steeds minder vitamines doordat de aarde uitgeput raakt. Je leest er steeds meer over. En daar komen weer de voedingssupplementen om de hoek kijken. Zou het werkelijk zo zijn dat over tientallen jaren iedereen voedingssupplementen moet slikken om o.a. aan voldoende vitamines en mineralen te komen? De gedachte houdt me bezig.
*Uitgelichte foto via Shutterstock
