Je hoeft niet ver weg te gaan om mooie dingen te zien. Ole is 1,5 jaar oud als we besluiten om de vakantie wat dichterbij huis te houden en zo komen we terecht op Menorca, het op één na grootste eiland van de eilandengroep de Balearen. “Buggy eiland” hoor ik van iedereen die er al eens geweest is of er alleen maar van heeft gehoord. En dus bereid ik me voor op een drukke, zeer onstuimige vliegreis, stoepen vol met ja, buggy’s, terrassen vol gillende kinderen met mopperende ouders en giga veel zandvlagen op strand door langs rennende kinderen.
Menorca is mooi!
In de bus op weg naar ons appartement voor de komende 2 weken wanen we ons even op de setting van “Lost”. Het landschap is overweldigend groen en bestaat uit mooie glooiende heuvels met rotsachtige toppen. We weten meteen zeker dat we een auto gaan huren om dit binnenland te verkennen. Dat niet iedereen dit landschap waardeert blijkt meteen. Achter ons zit een stel wat meteen alleen maar klaagt. “Er is ook niets te zien hier”, “Kijk dan, alleen maar gras”, “Nou, we hoeven niet het binnenland in als ik het zo zie”. Ach, smaken verschillen. Menorca is zó veel meer dan alleen maar “buggy-eiland”, dat hebben we wel ervaren. Eén van de dingen waar Menorca bekend om staat:
Festes de Sant Joan de Ciutadella
Dit feest wordt jaarlijks gevierd op 23 en 24 juni en kent zijn oorsprong in de 15e eeuw. Een broederschap bestaande uit een ruiter van adel, een aantal boeren, een vlaggendrager en een aantal ambachtslieden onderhouden en beschermen een kerk en innen hiervoor collectes. De rit van deze mensen naar de kerk gaat steeds meer op een bedevaartstocht lijken doordat meer en meer mensen het gebeuren komen toejuichen. Vandaag de dag is Sant Joan de Ciutadella uitgegroeid tot een jaarlijks spektakel met zelfs internationaal terugkerende bezoekers. De straten in de oude stad Ciutadella zien werkelijk zwart van de mensen en ruiters op (veelal) zwarte “Menorca paarden” vertonen hun rijkunsten, zich een weg banend door de menigte. Iedereen wil de paarden aanraken, gezegd wordt dat dit geluk brengt. Naast deze tocht te paard door de stad worden er ook Middeleeuwse (behendigheids-)ruiterspelen gehouden.
Menorca paarden van Son Martorellet
Helaas; wij zijn er niet op 23 en 24 juni.. Zó jammer! Dit is tenminste mijn eerste reactie, maar na het zien van meerdere films op Youtube weet ik heel zeker dat je daar ook niet tussen wil staan met een 1,5 jarige. Met een verleden als “paarden-meisje” en een zoon die gek is op dieren lijkt het me wel heel leuk om toch iets van deze cultuur te proeven en we bezoeken Son Martorellet, een stoeterij waar men deze bijzondere “Pura Raza Menorquina” paarden fokt, traint voor de “Festes de Sant Joan” en waar shows met deze Menorca paarden worden gegeven. De “echte” shows vinden ’s avonds plaats en aangezien me dat niet zo handig lijkt met onze jonge man kiezen we voor een demonstratie van de training met de paarden, welke gegeven wordt op woensdag en donderdag om 15.30u.
Het is heerlijk rustig als we er aan komen, we twijfelen in eerste instantie zelfs of we wel aan het goede adres zijn. Na het betalen van een niet goedkope entree van 10,75 voor volwassenen en 6,75 voor kinderen lopen we het terrein op en struinen langs de stallen, waar het veel kleiner is dan ik had gedacht. De ruiters zijn de paarden aan het poetsen en opzadelen, alles ziet er even prachtig uit. Helemaal in het sis, dat had ik niet verwacht bij een “training”. Des te leuker!
Tegen het begin van de demonstratie nemen we plek op de tribune langs de overdekte rijbaan. Ole is helemaal hyper, vooral wanneer de muziek aan gaat en iedereen begint te klappen. De gordijnen gaan open en de ruiters op de prachtige zwarte paarden komen binnen rijden. Een half uur lang laten de ruiters diverse rijkunsten met de paarden zien, zowel te paard als aan de hand, met als hoogtepunten het op commando laten steigeren, het lopen op de achterbenen (es bot de caminar) en het maken van een pirouette op de achterbenen, waarmee de ruiter het hoofd van het paard tijdens de feesten kan beschermen tegen het opdringerige publiek. Dit alles onder opzwepende muziek welke ook tijdens de feesten ten gehore wordt gebracht; zowel de toeschouwers áls de paarden lijken dit zeer te waarderen en er wordt enorm meegeklapt. Ook door onze Ole, die bijna de tribune afstuitert.
Nog even op de foto met een Menorca paard
Na de demonstratie is er nog gelegenheid om met paard en ruiter op de foto te gaan. Beetje “toeristisch” en we lopen er in eerste instantie voor weg, maar Ole wil toch erg graag het paard aaien. Tja, alles voor je kind he!
Een leuk uitje, ondanks de forse entree-uitgaven. Zeker als je iets met paarden hebt of wanneer je kinderen van dieren houden. Geen dagvullend programma, maar een leuke middag heb je hier zeker met dit bezoek.
*Uitgelichte foto en eerste foto in artikel via Shutterstock
