Hans en Tessa besluiten samen met hun kinderen Eva (6) en Martijn (4) voor een aantal weken naar Maleisië en Indonesië te reizen. Vanaf Amsterdam vliegen ze naar Kuala Lumpur, vanwaar ze meteen door gaan naar Langkwawi. Tessa besluit een reisverslag bij te houden van hun belevenissen en wil dat graag met ons delen.
Fantastisch, de televisie-schermpjes met films en spelletjes in het vliegtuig. Eva vermaakt zich prima tijdens de 11 uur durende vlucht. Martijn heeft iets meer aandacht nodig, maar hij klaagt niet. We vertrokken 40 minuten later dan gepland, er werd verteld dat het eten nog niet aan boord was. We hebben de trolley’s met maaltijden zelf aan boord zien komen maar denken dat de kindermaaltijden nog miste; die voor Eva en Martijn. Zij zijn de enige kinderen aan boord.
Met kinderen vliegen naar Maleisië
Tijdens de tweede vlucht, van Kuala Lumpur naar Langkawi, slapen Eva en Martijn heerlijk. Niet zo gek, we hebben er al bijna 24 uur op zitten! Ook na de vlucht blijft Martijn steeds weer in slaap vallen, tijdens het wachten op de koffers en in de taxi is het niet anders.
De eerste tien nachten slapen we in het Meritus Pelangi Beach Resort & Spa. Klinkt luxe, is het ook. Het is een ruim opgezet resort in Maleisische stijl, met veel hout. Onze kamer grenst aan één van de twee zwembaden, leuk! We hebben nog geen strakblauwe lucht gezien, maar dat geeft niet. Het is warm genoeg zonder zon, vandaag met sluierbewolking is echt heet. En zelfs regen wordt een feestje als je in het zwembad ligt! De Maleisiërs zijn erg vriendelijk en relaxt. Ons resort ligt aan het begin van een stuk vrij toeristisch strand. Het is gelukkig niet druk, zodat de sfeer van witte stranden, palmbomen en blauwe zee overheerst.
Wennen aan een andere cultuur en een ander ritme
We laten Eva en Martijn rustig aan al het nieuws wennen. Ze doen zoveel indrukken op, alles is spannend. Van de wachtrijen op Schiphol tot de warmte hier, alles is anders en nieuw. En dus hebben we tot nu toe met name pizza en pasta gegeten (al hebben ze al een paar keer nieuwe dingen geproefd, stoer hoor!). Rijst eten komt nog wel. En we zijn veel in het zwembad te vinden. Nu is dat met deze temperaturen totaal geen straf! Uit ervaring weten we dat Eva en Martijn de eerste dagen van de vakantie heel erg op het zwembad gefocust zijn en dat dat na een paar dagen minder wordt, waardoor ze meer open staan voor andere dingen.
We wijzen ze regelmatig op dingen die hier anders zijn dan thuis, zoals mooie bloemen, palmbomen, bepaalde dieren of de mooi gekleurde trottoirs met gaten erin. We maken er af en toe een spelletje van, om de verschillen en overeenkomsten met thuis te benoemen. Ook vertellen we over andere gebruiken hier, waar we rekening mee (moeten) houden. Ze vinden alles interessant! Ze pikken wat Engelse woorden op en gebruiken die tegen ons, nog niet tegen anderen. Komt vast nog wel.
Vanochtend bij het zwembad zagen Eva en Martijn een krab in het water. Iemand van het hotel haalde hem eruit en hij bleek nog te leven. De krab rende weg en ik heb Eva en vooral Martijn nog nooit zo hard horen gillen en weg zien sprinten, zo grappig!
Onze plannen voor de komende weken
De volgende bestemming wordt waarschijnlijk Taman Negara. Dit is een jungle in Maleisië, waar we over de rivier gaan varen en over touwbruggen door boomtoppen gaan lopen. We slaan de Cameron Highlands met theeplantages over, omdat dit waarschijnlijk minder interessant is voor Eva en Martijn. Maar goed, we hebben nog niks geboekt, dus ook nog niet definitief besloten. Heerlijk! Het is een gek, maar vooral rustgevend gevoel dat we nog zoveel tijd hier in Azië hebben. Als we deze week niet de beloofde olifanten zien, dan vast wel over een maand. Het Nederlands elftal speelt hier om half 3 vannacht en wordt uitgezonden op groot scherm, dus grote kans dat Hans gaat kijken.
Parasailen; supercool!
En dan vergeet ik bijna nog wat leuks: we hebben net geparasaild! Dat is met een parachute achter een speedboot de lucht in. Het was op initiatief van Eva, zij wilde heel graag. Ik ben eerst gegaan, om te testen of het niet te eng was voor Eva. Was het niet, dus daar ging ze, hoog de lucht in, aan een instructeur vastgebonden. Ze vond het erg leuk en wilde meteen nog een keer. Ik stond te trillen van adrenaline, maar zij niet hoor, ze was echt super cool! Daarna kon Hans, met hoogte vrees, niet achterblijven en is hij ook geweest.
Nu ga lekker een wijntje en snacks halen voor vanavond. We genieten er nog maar van, de komende week is noodgedwongen alcoholvrij, omdat Maleisië islamitisch is.
Tot de volgende keer!
